رفتن به محتوای اصلی
طراحی زیرساخت

قدم به قدم تا طراحی یک زیرساخت مجازی

ممکن است شما هم مانند بسیاری از مدیران IT هر روز بخش زیادی از وقت خود را با کار بر روی سرورهای فیزیکی، سوییچ‌های مختلف شبکه، بررسی ارتباطات و دستگاه‌های UPS بگذرانید و با مشکلات و مسائل شبکه‌هایی که امکان کنترل متمرکز ارتباطات، اطلاعات و منابع در آن وجود ندارد سر در گریبان باشید. شاید هم مثل من شب‌ها با این فکر بخواب می‌روید که چطور می‌شود فولان امکانات یا منابع را به صورت هوشمند کنترل کرد یا چطور می‌توانم همه این اجزای غیر مشابه را در یک محیط به صورت یک سیستم متمرکز به کنترل درآورم.


برای رسیدن به این رویا نیاز به یک طرح یا نقشه راه داریم. باید از سیستم‌های مجازی‌سازی، نرم‌افزارها و سخت‌افزارهایی استفاده کنیم تا به ما امکان کنترل بهینه منابع را بدهد. اما این طرح را چطور، چگونه و به چه صورت باید آماده کرد و چه مسائلی نیاز به توجه بیشتری دارند؟ این موضوعی است که در این مقاله به آن خواهم پرداخت. چنین طرحی از سه مرحله تشکیل می‌شود ابتدا محیط سازمان را می‌شناسید، سپس به مسائل و چالش‌های فنی می‌پردازید و در آخر نحوه کار سیستم‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهید. بگذارید برای درک بهتر این موضوع هر مرحله را به صورت شفاف‌تر به بحث بگذاریم.

قدم اول – بررسی شرایط محیطی

برای شروع به کار و رسیدن به هدف بایستی ابتدا طرحی داشته باشیم که درک درستی از شرایط و محیط به ما ارائه کند. ابتدا از محیطی که در آن قرار داریم شروع می‌کنیم یعنی به سراغ شرایط محیطی سازمان می‌رویم. پیشنهاد می‌کنم با بررسی شرایط و محیط سازمان و یا مصاحبه با افراد مختلف برای این سوالات جوابی بیابید:

 

  • چه تعداد افراد کاربر فعال سیستم‌ها هستند.
  • کاربران به چه طریقی به سیستم‌ها متصل خواهند شد.
  • مسئولیت فعالیت‌های IT سازمان بر عهده چه کسانی است.
  • چه تعداد سخت‌افزار در حال استفاده است.
  • میزان مصرف فعلی پهنای باند در شبکه چه مقدار است.
  • مسیرهای ارتباطی به چه صورت طراحی شده‌اند.
  • امنیت فعلی شبکه با استفاده از چه نرم‌افزار یا سخت‌افزارهایی تامین می‌شود
  • کدامیک از سخت‌افزارهای در حال کار امکان استفاده در زیرساخت مجازی‌سازی را خواهند داشت.

این قبیل سوالات به شما کمک می‌کنند تا با سنجش بهتر شرایط، طرحی هر چه نزدیک‌تر به واقعیت را تهیه کنید. اگرچه دست‌یابی به تمامی اطلاعات موجود کمی دشوار است اما با استفاده از لاگ‌های سیستم‌های مانیتورینگ، event management systems، Networking Tools و یا ابزارهای خاصی که توسط برخی از شرکت‌ها ارائه می‌شود مانند VMware Capacity Planner می‌توانید این مرحله را به آسانی پشت سر بگذارید.  

 

قدم دوم – بررسی شرایط فنی

اکنون که پاسخ سوالات بالا را یافتید بایستی با تحلیل این اطلاعات چیدمان آینده زیرساخت مجازی‌سازی را چه از نظر سیستم‌های نرم‌افزاری و چه از نظر سخت‌افزارهای مورد نیاز بدست آورید.

  • چه نوع سرورهایی استفاده شود.
  • چه نوع پردازنده‌هایی استفاده شود.
  • چه نوع منبع ذخیره‌سازی استفاده شود.
  • از چه نرم‌افزاری برای تهیه نسخه‌های پشتیبان استفاده شود.
  • امکان راه‌اندازی Recovery Site وجود دارد.
  • چه نرم‌افزاری برای مجازی‌سازی سرورها استفاده شود.
  • چه مقدار فضای ذخیره‌سازی و چه مقدار حافظه RAM نیاز است.
  • چه میزان فضا برای راه‌اندازی مرکز داده نیاز است.
  • میزان برق مصرفی دستگاه‌ها چه مقدار است.
  • چه تعداد کارت شبکه و آپ‌لینک مورد نیاز است.

قدم سوم – شرایط عملیاتی

تا به اینجا درصد بالایی از مسائل برای شما مشخص شده است و تا حدود زیادی از گستره و  ابعاد این طراحی و پیاده‌سازی پس از آن مطلع شده‌اید. اما آنچه شما را مجاب می‌سازد تا از میان راهکارهای شرکت‌های مختلف برای طرح خود یکی را انتخاب کنید همین شرایط عملیاتی سازمان است. اگر شرایط عملیاتی سازمانی بسیار حساس و غیرقابل ریسک باشد شما باید به سوی گزینه‌های پرهزینه و کم خطر بروید، انتخاب‌هایی که پیش از این بارها و بارها مورد تست قرار گرفته‌اند و به تجربه در محیط‌ها و شرایط گوناگون جواب داده‌اند. انتخاب تجهیزات مطمئن، خرید نرم‌افزارهای تجاری، خرید پشتیبانی رسمی از شرکت‌های معتبر برای نرم‌افزارهای در حال استفاده و انتخاب‌هایی از این دست در این مرحله مشخص می‌شود.

با پایان مراحل بالا باید تمامی مستندات جمع‌آوری شده را به صورت منظم و طبقه‌بندی شده آماده کنید. پیشنهاد می‌کنم در جلسه‌ای با حضور افراد کلیدی طرح، مسائل فنی، مالی و برنامه زمانی پیشنهادی را به صورت روشن مطرح کنید تا موضوعی از قلم نیفتد.

1 دیدگاه‌

افزودن دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

کد HTML محدود

  • تگ‌های HTML مجاز: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type='1 A I'> <li> <dl> <dt> <dd> <h2 id='jump-*'> <h3 id> <h4 id> <h5 id> <h6 id>
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکترونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.