برطبق تحقیق موسسه فوربس در زمینه پذیرش ابر و مسائل امنیتی که در سال 2017 از بیش از 2000 شرکت فعال صورت گرفت مشخص شد که 73% از شرکت‌های مورد پژوهش برای مهاجرت کامل به رویکرد مرکزداده مبتنی بر نرم‌افزار یا Software-Defined Data Center (SDDC) طی دو سال آینده برنامه‌ریزی کرده‌اند. اما SDDC چیست؟ چرا برنامه غالب بسیاری از شرکت‌ها شده است؟

SDDC به ساده‌ترین زبان طراحی و استقرار تمامی اجزای زیرساخت فناوری اطلاعات، آن هم مبتنی بر راهکارهای نرم‌افزاری است. چهار گوشه رویکرد SDDC یک مربع را تشکیل می‌دهد. در چهارگوشه این مربع، مجازی سازی سرور، مجازی سازی شبکه، مجازی‌سازی ذخیره‌سازی، و مجازی‌سازی دسکتاپ قرار دارد. هر یک از این گوشه‌ها کارکرد خاص خود را دارند و این مربع بر روی بستر ابر قرار می‌گیرد تا چابکی، انعطاف‌پذیری، یکپارچگی و جامعیت را تحقق بخشد. همه این‌ها از طریق مدیریت و خودکارسازی تمامی گوشه‌ها صورت می‌گیرد.

از مهم‌ترین گوشه‌های این مربع مجازی سازی سرور/پردازش و شبکه است. راهکار مجازی‌سازی پردازش SDDC در شرکت VMware به نام vSphere ESXi ستون‌های SDDC را می‌سازد و مجازی سازی شبکه آن یعنی VMware NSX سوییچینگ، مسیریابی و امنیت را برای بارهای کاری ماشین‌های مجازی فراهم می‌سازد. مجازی سازی ذخیره‌سازی از طریق VMware vSAN یا VVOL تضمینی بر دسترسی به داده‌ها، اعمال سیاست‌های ذخیره‌سازی فراگیر و انتقال سریع اطلاعات است و در گوشه آخر مجازی سازی دسکتاپ این زیرساخت را به خدمت می‌گیرد تا امور کسب‌وکار را پیش ببرد. SDDC پاسخ به یکی از نیازهای دیرینه کارشناسان شبکه است یعنی یافتن راه‌حلی جامع و یکپارچه برای بکارگیری و مدیریت سرویس‌های ICT در هرلایه‌ای از شبکه (لایه 2 تا 7)، با هر جنس بارکاری، در هر شرایط، در هر زمان و در هرمکانی.

در جمع می‌توان گفت شور و اشتیاق سازمان‌ها برای پیاده‌سازی SDDC بدین دلیل است: 1-پیاده‌سازی یک رویکرد یکپارچه جهت مدیریت چرخه‌حیات سرویس‌های ICT از زمان آغاز سرویس‌دهی تا پایان، 2-کنترل و نگهداری چرخه‌حیات سرویس به سبکی هوشمند و اقتصادی، 3-فراهم آوردن تمامی امکانات و قابلیت‌های مجازی سازی در ابعاد کوچک برای مراکزداده با ابعاد بزرگ است. در مطالب بعدی هر یک از این گوشه‌ها را به تفسیر برای شما بررسی خواهم کرد.