در ابتدا مزایای رایانش ابری را با هم مرور می‌کنیم و بعد از آن معماری ابر را معرفی می‌کنیم. در ادامه عوامل اساسی سازنده معماری ابر شامل مدل های استقرار و مدل های سرویس دهی را با تعریف مختصری از هر کدام خواهیم داشت. رايانش ابري مزايای بسيار زيادي دارد که در اين جا به ذکر چند مورد از آن‌ها بسنده مي‌کنيم. مي‌توان رايانش ابري را به عنوان مجموعه‌اي از سرويس‌ها تصور نمود که به عنوان معماري رايانش ابري نمايش داده مي‌شوند. شکل زیر این معماری را نشان می‌دهد.

1. کامپيوتر‌هاي ارزان قيمت براي کاربران
2. کارايي بالا
3. مشکلات نگهداري کمتر
4. هزينه نرم‌افزاري و سخت افزاری کمتر
5. به‌روز‌رساني سريع نرم‌افزارها
6. ظرفيت ذخيره‌سازي نامحدود
7. افزايش امنيت داده‌ها
8. بهبود کارايي ميان سيستم‌عامل‌ها

سرویس های رایانش ابری

سرويس‌هايي که از طريق رايانش ابري ارائه مي‌شوند،‌ معمولاً‌ شامل سرويس‌هاي IT هستند که Software as a Service یا SaaS ناميده مي‌شوند و در بالاي پشته (stack) نشان داده شده است. نرم‌افزار به عنوان سرويس به کاربران اجازه مي‌دهد تا برنامه‌هاي خود را از طريق ابر و از راه دور اجرا کنند.

 Infrastructure as a Service یا IaaS به منابع محاسباتي و رايانشي اشاره مي‌کند که به عنوان سرويس ارائه مي‌شوند و شامل کامپيوتر‌هاي مجازي با قدرت پردازش ضمانت شده و پهناي باند رزرو شده براي ذخيره‌سازي و دسترسي به اينترنت مي‌باشد.

Platform As A Service یا PaaS مشابه زير‌ساخت به عنوان سرويس است، اما علاوه بر آن شامل سيستم‌عامل‌ها و سرويس‌هاي مورد نياز براي يک نرم‌افزار خاص مي‌باشد. 

Delivery Servers As A Service یا dSaaS امکان ذخيره‌سازي را براي مصرف‌کننده فراهم مي‌آورد و پاسخ‌گوي نياز به پهناي باند براي ذخيره‌سازي است.

انواع ابر

همانطور که در شکل مشخص است سه نوع ابر وجود دارد: ابر عمومي، ابر خصوصي و ابر ترکيبي.

 
ابر عمومی
در ابر عمومي  منابع محاسباتي به صورت پويا از طريق اينترنت و برنامه‌ها يا سرويس‌هاي تحت وب تهيه مي‌شوند. ابر‌هاي عمومي توسط شرکت‌های ارائه دهنده خدمات  ابر اجرا مي‌شوند و برنامه‌هاي کاربران مختلف، روي سرور‌هاي ابر، سيستم‌هاي ذخيره‌سازي و شبکه‌ها با هم ترکيب مي‌شوند.

ابر خصوصی
ابر خصوصي  به رايانش ابري در شبکه‌هاي خصوصي اشاره مي‌کند. ابر‌هاي خصوصي براي استفاده انحصاري  مشتريان مشخص، کنترل کامل بر روي داده‌ها، امنيت و کيفيت خدمات به وجود مي‌آيند. ابر‌هاي خصوصي مي‌توانند توسط خود سازمان، شرکت‌ها يا توسط فراهم آورنده ابر ايجاد و مديريت شوند. در واقع ابر خصوصي، تنها از پشت فایروالها قابل دسترسي است. 
هر سازماني که بخواهد زيرساخت‌هاي خود را روي ابر منتقل کند بايد بتواند يک محيط امن جهت ارتباط با داده‌ها ايجاد کند به طوري که اطلاعات سازمان تنها در دسترس افراد مطمئن و کارمندان مشخصي قرار بگيرد. ابر خصوصي با در نظر داشتن اين نياز، چنين فضايي را در اختيار سازمان‌ها قرار مي‌دهد. در اين حالت سازمان‌ها به جاي صرف هزينه زياد جهت خريداري، نصب و نگهداري تجهيزات مرتبط با فعاليت‌هاي رايانشي خود، از خدمات ابر خصوصي بهره مي‌گيرند و در حقيقت تنها به اندازه توان رايانشي مورد نياز خود هزينه مي‌کنند.

ابر ترکیبی
محيط ابر ترکيبي،‌ مدل‌هاي ابر‌هاي عمومي و خصوصي را ترکيب مي‌کند. ابر‌هاي ترکيبي، در توزيع برنامه‌هاي کاربردي روي ابرهاي عمومي و خصوصي پیچیدگی‌هایی دارند. به بيان ديگر، زيرساخت ترکيبي از چندين ابر (عمومي، خصوصي يا گروهي) تشکیل می‌شود که ممکن است هر يک از اين ابرها توسط يک ارائه‌کننده ايجاد شود و همه اين ابرها در کنار هم يک ابر ترکيبي را ايجاد کنند.

البته در بعضي منابع نوع ديگري ابر، به نام ابر گروهي  نيز معرفي شده‌است. سازمان‌هايي که اهداف و وظايف مشترکي دارند مي‌توانند از زيرساخت‌هاي ابري مشترکي به نام «ابر گروهي» استفاده ببرند؛ در اين حالت، زيرساخت رايانشي بين چند سازمان به اشتراک گذاشته مي‌شود.