قابلیت Load-Balancing یا تقسیم بار روشی است که می‌توان با استفاده از آن توان انتقال داده‌ها در شبکه را با گروه‌بندی چندین کارت شبکه (NIC Teaming) و یا اتصال منطقی دو یا چند کارت شبکه فیزیکی افزایش داد. گروه‌بندی یا NIC Teaming در ESX/ESXi عملکردی خلاف سوئیچ های شرکت سیسکو دارد. در سوئیچ های سیسکو کانال‌های ایترنت متصل به یکدیگر به صورت منطقی مجموع سرعت انتقال کارت‌های مورد استفاده را نمایش می‌دهند. اما به طور پیش‌فرض در ESX/ESXi یک ماشین مجازی نمی تواند به توانی بیش از مجموع توان یک کارت‌ شبکه مجازی دست یابد. اگرچه در سرور میزبان می‌توان با گروه‌بندی چندین کارت شبکه توان خروجی را به میزان کارت‌های شبکه مورد استفاده افزایش داد.

چگونگی انتقال جریان ترافیک در یک گروه‌بندی وابسته به انتخاب یکی از چهار تنظیم بخش Load-Balancing/Failover دارد. دقت کنید آخرین گزینه موجود در فهرست تنظیمات تقسیم بار که گزینهUse Explicit Failover Order می‌باشد در حقیقت یک الگوریتم تقسیم بار نیست.  بلکه روشی است غیر هوشمند جهت تنظیم سیاست های Failover برای کانالهای ارتباطی است.

مسیردهی بر اساس شناسه پورت مجازی فرستنده (Route Based on the Originating Virtual Port ID)

سیاست شناسه پورت مجازی از زمان انتشار ESX 3.0.x انتخاب پیش‌فرض نرم‌افزار بوده است. با این تنظیم هسته مجازی‌سازی یک شناسه (ID) پورت مجازی را به هر چه با سوئیچ مجازی ارتباط برقرار کند اختصاص می‌دهد خواه کنسول خدمات باشد، خواه ماشین مجازی یا خودش یعنی VMkernel. بدین ترتیب بر پایه این شناسه ها هسته مجازی‌سازی یک کارت شبکه فیزیکی را به عنوان کانال ارتباطی سیستم مهمان و سوئیچ مجازی تعین می کند. هنگامی که سیستم‌عامل مهمان اقدام به برقراری ارتباط با شبکه فیزیکی می کند این ترافیک از سوئیچ مجازی گذشته و هسته مجازی‌سازی همیشه تلاش می کند تا ارتباط را از کارت شبکه فیزیکی تعین شده انجام داده مگر آنکه ارتباط آن کانال قطع شود.

مسیردهی بر اساس آدرس IP (Route Based on IP Hash)

در اینجا یک سوئیچ مجازی به صورت بالقوه می‌تواند در یک زمان برای ارتباط با دیگر سرورهای میزبان از چندین Uplink استفاده ‌کند و از طریق شبکه فیزیکی به آنها متصل شود. هسته مجازی‌سازی یا VMkernel آدرس IP ارسال کننده و مقصد بسته را که از یک سوئیچ آمده است بررسی می‌کند و بر اساس این اطلاعات امکان برقراری ارتباط از و به Uplinkهای متصل شده به سوئیچ مجازی داده می شود. برای اعمال شدن صحیح این سیاست بایستی استاندارد 802.3ad (EtherChannel) را در سوئیچ فیزیکی تنظیم کنید. شرکت سیسکو این قابلیت را “EtherChannel” می‌نامند.

مسیردهی بر اساس مک آدرس فرستنده (Route Based on Source MAC Hash)

این سیاست از نظر استفاده از یک کارت شبکه عملکردی شبیه به سیاست شناسه پورت مجازی دارد. در این حالت هسته مجازی‌سازی با استفاده از مک آدرس ماشین مهمان به تخصیص و توزیع Uplinkهای موجود می پردازد. همانند گذشته ماشین مهمان حتی با وجود کانال های ارتباطی اضافی تنها امکان استفاده از یک کانال ارتباطی را دارد. در زمان تقسیم بار در صورتی که اشکالی در آن کانال ارتباطی بوجود آید سایر کارت های شبکه وظیفه انتقال ترافیک را بر عهده می‌گیرند.

Use Explicit Failover Order

با استفاده از این گزینه تنها یک کارت شبکه فعال خواهد بود. کارت شبکه دیگر در حالت انتظار (Standby) به سر می برد. در صورت بروز خطا در شبکه یا وقوع خرابی در کارت شبکه فعال کارت شبکه دوم جایگزین می‌شود. این تنظیمات اغلب در سرور ESX/ESXi که کمتر از 4 کارت شبکه داشته باشد اعمال می‌شود. این قابلیت یک جداسازی ساده و مقدماتی ترافیک پورت کنسول خدمات و پورت VMkernel را در سرورهای ESX/ESXi که از VMotion استفاده می‌کنند را فراهم می‌کند. این قابلیت در محیط هایی که نیاز به افزایش توان خروجی وجود ندارد، نیاز به برخورداری از قابلیت های جایگزین شونده احساس نمی‌شود و یا نیازی به کانال های ارتباطی جایگزین شونده وجود ندارد مفید خواهد بود.