در بخش اول مقاله تنظیمات شبکه ماشین های مجازی اتصال به شبکه و اینترنت با استفاده از قابلیت Bridge را بررسی کردیم. در بخش دوم ابتدا تنظیمات شبکه نرم افزار VMware Workstation را مرور می کنیم و اگر فرصت شد نحوه استفاده از روش NAT را توضیح خواهم داد.

در این مقاله فرض می کنیم شما از سیستم عامل ویندوز 8 و نرم افزار Workstation 9 استفاده می کنید. همچنین برای آنکه بتوانید از تمامی امکانات شبکه مجازی VMware Workstation استفاده کنید بایستی با قابلیت های شبکه این نرم افزار همانند کارت های شبکه مجازی یا VMnet ، سرویس DHCP و تنظیمات NAT موجود در Workstation آشنا شوید.  

کارت های شبکه مجازی یا VMnet

پس از نصب Workstation بر روی کامپیوتر سه کارت شبکه جدید با نام VMware Network Adapter VMnet1 و VMware Network Adapter VMnet8 و VMnet0 به کامپیوتر اضافه خواهد شد. این کارت ها در حقیقت سوییچ های مجازی هستند که ماشین های مجازی می توانند به آنها وصل شوند. VMent0 در حالت Bridge فعالیت می کند و به کارت های شبکه موجود در قسمت Automatic-Bridge متصل می شود.

VMnet8 تنها از IP آدرس های کلاس C پشتیبانی می کند و تغییر در تنظیمات subnet mask آن نیز محدود است. از آنجا که نرم افزار Workstation اغلب برای تست و محیط های آزمایشی طراحی شده است وی ام ور توصیه کرده است از تغییر subnet mask و آدرس IP کارت های شبکه VMnet تا حد امکان خودداری کنید.

کارت شبکه VMnet8 به کارت شبکه داخلی کامپیوتر شما متصل است و قابلیت NAT یا Network Address Translation بر روی آن فعال است. این کارت شبکه به صورت پیش فرض از محدوده آدرس 192.168.X.0 استفاده می کند و آدرس IP 192.168.X.1 با subnet mask 255.255.255.0 بر روی آن تنظیم شده است.

کارکرد و خصوصیات کارت شبکه VMnet1 یا کارت های Host-Only را در آینده بررسی خواهیم کرد.

اگر بخواهید شبکه های مجازی متعددی بر روی کامپیوتر خود ایجاد کنید می توانید چندین کارت شبکه مجازی را از طریق Virtual Network Editor به کامپیوتر اضافه کنید. استفاده از کارت های شبکه مجازی متعدد در محیط های آزمایشی و یا در صورتی که از نرم افزارهای emulator مانند GNS3 استفاده می کنید بسیار مفید است و می توانید به خوبی یک شبکه بزرگ را در Workstation مجازی سازی کنید.

در صورتی که Workstation  بر روی سیستم عامل ویندوز در کامپیوتر میزبان یا هوست (Host) نصب شده است شما می توانید حداکثر 10 کارت شبکه مجازی بر روی کامپیوتر داشته باشید یعنی می توانید از Vment2 تا Vment7 را اضافه کنید. اما در صورتی که در محیط لینوکس Workstation 9 را نصب کرده اید می توانید از 255 کارت شبکه مجازی استفاده کنید.

تنظیمات این کارت ها در Virtual Network Editor قابل مشاهده است و برای این کار کافیست بر روی تنظیمات هر کارت کلیک کنید. برای تغییرات تنظیمات آدرس IP کارت ها نیز از همین روش استفاده می شود. اگر از لینوکس استفاده می کنید بایستی فایل تنظیمات شبکه Workstation را تغییر دهید.

تنظیمات VMware DHCP

با استفاده از نرم افزار Workstation می توانید به ماشین های مجازی اجرا شده بصورت خودکار آدرس IP اختصاص دهید و نیازی به راه اندازی سرویس DHCP بر روی ویندوز و یا دستگاه دیگر نیست. تنظیمات DHCP از طریق سرویس DHCP نرم افزار Workstation به ماشین ها تخصیص داده می شود. برای مشاهده آن بایستی Virtual Network Editor را باز کنید و VMnet متصل به ماشین مجازی را انتخاب کرده و در قسمت DHCP Settings در صورت نیاز تنظیمات DHCP را به صورت دلخواه تغییر دهید.

برای غیرفعال کردن سرویس DHCP در یک شبکه مجازی نیز می توانید گزینه Use Local DHCP Service to distribute IP address to VMs را غیرفعال کنید. با این کار سرویس DHCP از روی این شبکه حذف می شود. همچنین با این کار می توانید از آدرس IP اختصاص داده شده به DHCP Service آن شبکه یعنی آدرس 192.168.X.254 استفاده کنید.

تنظیمات DHCP در شبکه مجازی NAT و Host-Only تفاوت هایی دارد. در شبکه های NAT امکان استفاده از آدرس های 192.168.X.1 و 2 امکان پذیر نیست. آدرس 192.168.X.2 توسط دستگاه NAT استفاده می شود تا آدرس های خارج از شبکه را به آدرس های درون شبکه ارتباط دهد.

تنظیمات DHCP در شبکه مجازی NAT

تنظیمات DHCP در شبکه مجازی Host-Only

جمع بندی

پیشنهاد می کنم چند ماشین مجازی روی کامپیوتر نصب کنید و با قابلیت های شبکه Workstation بیشتر آشنا شوید و هر یک را تست کنید. می توانید چندین ماشین مجازی لینوکس یا ویندوز نصب کنید و بین آنها یک شبکه کوچک راه اندازی کنید و تنظیمات DHCP را در هریک مطابق میل انجام دهید. این مطلب کمی طولانی شد و در مطلب بعدی تمامی جزئیات تنظیمات NAT را بررسی خواهیم کرد.